Weer een heel andere cultuur

Wat een andere cultuur, andere mensen en wat een hitte. Het is Bangkok geworden. Maleisie had ook gekund, maar dat zou meer van het zelfde zijn geweest. Een goede keus zoals het er tot nu toe uitziet. Maar wat is het hier warm. Constant achter in de dertig graden met uitschieters in de veertig. ‘s Nachts blijft het zo’n 27 of 28 graden en de airco in mijn hotel krijgt de temperatuur op mijn kamer niet onder de 23 graden. Maar dat zal wel te maken hebben met de stroomkosten en bovendien is het niet gezond om de temperatuur nog verder omlaag te brengen.
Tot nu toe heb ik vooral door de stad geslenterd langs allerlei bezienswaardighedem. Vooral het gebied met de koninklijke paleizen is ongelofelijk mooi. Huis Ten Bosch of Soestdijk zijn daarbij armoedige premie A woningen. Het is een en al goud wat er blinkt. En ook al die andere bezienswaardigheden hebben meestal alles te maken met goud en andere kostbaarheden. En aan het eind van de dag wachten de terrasjes, waar het goed toeven is. Eigenlijk heel westers.
Verder is het heel erg druk in de stad met toeristen. Terwijl het ook hier geen hoogseizoen is. Eigenlijk is het vanwege de warmte het slechtste seizoen om hier te zijn. Hoe moet het wel niet zijn als het echt druk is. Naast het wandelen heb ik inmiddels ook de nodige ritjes met de Tuk-tuk gemaakt. En ja hoor, ook ik stink er dan weer in, ondanks de waarschuwingen heb ik me naar kledingateliers en naar juwelenhandels laten brengen. In het kledingatelier doen ze hun uiterste best om je een maatpak aan te smeren, met een maatoverhemd en nou toe dan maar, nog een winterjas erbij voor uiteindelijk 250 Euro. Liefst niet nadenken, maar de maat nemen en betalen. En dat zelfde geldt voor de aanschaf van gouden en zilveren kostbaarheden in allerlei maten en soorten versierd met de nodige edelstenen. Binnen sta je zo. Maar weer wegkomen ho maar. Nadenken mag niet, want dan weten ze dat je waarschijnlijk niet meer terugkomt.
Vandaag heb ik maar voor de boot gekozen bij mijn uitje. Dat is tenminste iets koeler door het water en de wind van vandaag en varen over de rivier geeft weer een heel andere dimensie aan de stad. En dan te bedenken dat in het afgelopen najaar grote delen van de stad onder water stonden en heel veel inwoners van Bangkok de stad uit moesten. Onder andere de Sonyfabriek moest de productie wekenlang staken. Daarom duurde het ook zo lang voor ik mijn nieuwe fototoestel eindelijk kon kopen. En zo waren er vele andere bedrijven die net als Sony plat lagen. Ik zie niets van schade of iets dergelijks, maar misschien komt dat omdat ik op de verkeerde plekken kom. De economische schade was enorm. En het lijkt er nog niet op dat er inmiddels maatregelen zijn genome nom toekomstige overstromingen te voorkomen.
En ja hoor; het is echt zo. Ik heb nog nergens op mijn reizen zoveel alleengaande mannen tussen 45 en 65 jaar gezien als in Thailand.Ik had de verhalen al gehoord,maar nu ook echt zelf gezien. Velen hebben een jonge vrouw op sleeptouw. Of alleen een beetje voor de neukerij zoals Tineke D. zou zeggen of om ze uiteindelijk mee te nemen naar hun thuisland. Ik zal wel een conservatieve man zijn, maar ik vind het een walgelijk gezicht.
Morgen ga ik weer een eindje verderop. Met het vliegtuig naar het eilandje Ko Samui. Kijken hoe het daar is. Maar ook om even uit de drukte te zijn. En weer lekker de zee in. Oh ja, en ondanks dat het een onleesbare en en onverstaanbare taal is hebben ze hier veel tweedehands boekwinkels voor toeristen. Dadelijk nog even een bezoekje brengen.